.Guncelligiyle insani sasirtan bu metin Merleau-Ponty'nin 1948'de yaptigi radyo konusmalarindan olusuyor. Kisaligindan umulmayacak bir basarisi var: Aradan gecen altmis yil boyunca yapilagelen bircok atesli felsefi tartisma burada son derece anlasilir ve akici bir dille onceden haber veriliyor: Bilim ile diger bilme bicimleri arasindaki iliski; gozunu sonsuzluga diken "tanrisal" perspektiften vazgecip daha mutevazi, daha "insanca" gorme bicimlerinin pesine dusen modern resim ile bilimdeki son gelismeler arasindaki kosutluk; insani vucutsuz bir zihin olarak tasarlayan Kartezyen ikici bilim modelinin iflasi ile birlikte nesnelerle icli disli bir vucut sahibi oldugunu kesfeden, kendindeki hayvanlik, cocukluk, delilik ve ilkellikle hesaplasma durustlugunu gosterebilen bir insanlik tahayyulu... Merleau-Ponty, akilciligin hegemonyasina karsi "insan deneyiminin butun ogelerine", ozellikle de hep yaniltici ve ikincil sayilagelmis "algi"ya, duyularimiza, vucudumuza hakkini vermeye calisan bir f
